Antun Vrančić, str. 182: "...Monumentum Arundelianum [!] ab eo omnium primo detectum esse" (Usp. M. Birnbaum, Croatian and Hungarian Latinity, str. 291/460.
Kodeks iz Korvinove knjižnice koji je Antun Vrančić 1577. nabavio u Istambulu.
VIDI: http://remmm.revues.org/295
VIDI: http://books.google.hr/books?hl=hr&id=LRgQX7vQbMcC&q=836#v=snippet&q=836&f=false
A Hungaricana szolgáltatás elsődleges célja, hogy a nemzeti gyűjteményeinkben közös múltunkról fellelhető rengeteg kultúrkincs, történeti dokumentum mindenki számára látványosan, gyorsan és áttekinthető módon váljon hozzáférhetővé. Az adatbázis folyamatosan gazdagodó virtuális gyűjteményei a gyors ismeretszerzés mellett, a mélyebb feltáró kutatások követelményeinek is megfelelnek.
Lettre d' « Antonius Wrancius, praepositus Bude Veteris », à « Andreas Corsinus », secrétaire de Jean, roi de Hongrie, à la cour de François Ier, Rome, 20 fév. 1532, en latin (156) ;
in virtù di atto del notaio Giovan Giacomo Idina veronese di Ragusa del 18 gennaio 1532 . 22 gennaio 1535 ( not . Corso , f . 107 ) . Il magnifico Andrea de Florio raguseo
Dr Pál Ács. Humanist Historical Research and Apocalypticism: Hungarian Relations in Johannes Löwenklau’s Historia Musulmanae Turcorum (1591)
The present paper is about the Turkish Histories (Annales Sultanorum Othmanidarum 1588; Neuwer musulmanischer Histori türckischer Nation, 1590; Historiae Musulmanae Turcorum, 1591) written by Hans Löwenklau (Joannes Leunclavius). The German humanist was one of the best orientalists of the 16th century. Firstly he provided a good Ottoman History for a western audience on the basis of the original Turkish histories. He had a number of Hungarian relations. He took a part in the war against the Turks in Hungary in 1594. Then he died some weeks later in Vienna. He was a Calvinist (or Crypto-Calvinist) having good connections with the freethinkers of the contemporary Republic of Letters. All his writings were put on the Roman Index. He used for his works Hungarian sources: the so-called Codex Verantius and the Codex Hanivaldanus. While the first of these manuscripts belonged to the famous Hungarian humanist Antal Verancsics (Antonius Verantius), the other one was more striking: it had been translated to Latin by Tarjuman Murad alias Balázs Somlyai, a Hungarian-born chief interpreter at the Ottoman Porte.
F. Széchényi, and T. Siessianis. Catalogus Bibliothecae Hungaricae Francisci Comitis. Szechényi: Scriptores Hungaros Et Rerum Hungaricarum Complexus. M.-Z Typis Siessianis, (1799)