Treći rukopis, pisan na latinskom, znameniti je nadgrobni govor koji je Giovani Battista Tolomei (1653.-1726.), isusovac iz Pistoie, održao u crkvi sv. Vlaha 17. studenoga 1678., prigodom pogreba Nikolice Bunića, mučenika za slobodu domovine koji je radije umro u turskom progonstvu i tamnici nego da potpiše ugovor na štetu Grada. Nadgrobni govor jedini je književni trag dvogodišnjeg nastavničkog djelovanja Tolomeia u Dubrovniku gdje je od 1677. do 1679. bio profesor retorike u Dubrovačkom kolegiju, naučivši pri tome hrvatski jezik. Riječ je o znanstveniku čije djelo Philosophia mentis et sensuum (1969.) uključuje najsustavniji isusovački prikaz filozofije prirode prije Ruđera Boškovića. Govor o kojem je ovdje riječ tiskan je u Jakinu 1679. i zaslugom tiskara Martechinija pretiskan u Dubrovniku 1855., a rukopisne inačice Tolomeieva nadgrobnog govora za Nikolicu Bunića vrlo su rijetke, pa ovaj rukopis svjedoči o odnosu Grada i svećenika.
SFONDRATI, Bartolomeo Francesco Bettarini – Nacque da Guglielmo probabilmente a Cremona attorno al 1425. La famiglia Sfondrati, tra le più note del ceto dirigente della città lombarda, vantava un legame speciale con Venezia e l’Adriatico, fin da quando l’avo Marco Sfondrati aveva ricevuto nel 1384 la cittadinanza veneta per aver sostenuto finanziariamente la Serenissima durante la guerra con Genova (Archivio di Stato di Venezia, Senato, Privilegi, 1, c. 70r). Uno zio di Sfondrati, Pietro di M