U razdoblju od 1910. do 1914. godine Ivana Rossi (Glina, 1892. – Zagreb, 1963.) pohađala je na Mudroslovnom fakultetu u Zagrebu predavanja iz filozofije kao glavne i fizike kao sporedne struke. Ondje je 3. srpnja 1916. obranila doktorsku disertaciju pod naslovom »Osnovne misli filozofije Henri Bergsona« te tako postala prva doktorica filozofije u Hrvatskoj. Iste godine zapošljava se u Kraljevskoj ženskoj realnoj gimnaziji (od 21. listopada 1916. kao pomoćna učiteljica, od 4. veljače 2017. kao namjesna učiteljica ; 29. rujna 1920. imenovana je pravom učiteljicom, a naslov profesor dodijeljen joj je 13. srpnja 1922.). Rezultati proučavanja neobjavljene arhivske građe (zapisnika sjednica i godišnjih izvještaja škole) pružaju jasan uvid u rad škole, probleme tamošnjih nastavnika i opću atmosferu škole u kojoj Ivana Rossi predaje do 1946. godine.
Nakon rehabilitacije Draže Mihailovića u Srbiji i sve učestalijeg veličanja ustaštva u Hrvatskoj, uz paralelne pokušaje da se četnički i ustaški pokret prikažu kao antifašistički, naprosto se nameće pitanje: tko je uopće bio na poraženoj, fašističkoj strani?
In this paper the author examines the key role of the mass media and popular culture in the change of memory practices in the socialist memory culture of World War II. Rather than answers, the paper offers guidelines for the...
The decision of one of the century’s most influential philosophers to join forces with one of the most barbaric regimes in human history has been the source of endless controversy.
U četvrtak 20. prosinca 2018. u 19 sati u Kulturno informativnom centru u Zagrebu predstavit ćemo knjigu Maksimir i Mirogoj Sinana Gudževića. Uz autora o knjizi će govoriti Đurđica Čilić, Neven Jovanović, Dražen Krušelj i Seid Serdarević. Polazeći od dviju metafora usko vezanih uz zagrebački urbani prostor - Maksimira i Mirogoja - Sinan Gudžević podiže lokalna zbivanja, situacije i teme na univerzalnu razinu. U prvom svesku Zvijezde nad Brazilom autor tematizira područje sporta odnosno nogometa u svjetskom kontekstu povezujući događaje i likove iz prošlosti s aktualnim zbivanjima.Demon po imenu Sutra drugi je svezak koji kroz metaforu Mirogoja priziva trajnu ulogu kulture i književnosti, kao sjećanja i spomena na imena nekih davnih i divnih ljudi, ali i davnih i divnih daljina i predjela, pjesama i pjesnika, dragih prijatelja i bliskih nepoznanika, kojima autor ispisuje alternativnu povijest našega zajedničkog svijeta.